แผนที่สู่การเยียวยาใจ Part 3

แผนที่สู่การเยียวยาใจสำหรับ Introverted Sensing (Si)

ฟังก์ชันเด่นของคนประเภท ISTJ และ ISFJ

พฤติกรรมจากความเครียดสะสม:

• อารมณ์เสียง่าย ขี้บ่น หงุดหงิด หรือกล่าวโทษผู้อื่น โดยไม่แสดงออกตรงๆ ไม่สามารถผ่อนคลายได้
• เก็บกด รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ลืมของ ไม่มีระบบระเบียบ
• มองโลกในแง่ร้ายแบบสุดโต่ง หมดศรัทธาในสิ่งรอบตัว รู้สึกโดดเดี่ยวแม้มีคนใกล้ตัว
• ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงแม้เพียงเล็กน้อย เช่น วิธีการทำงาน เป้าหมาย หรือขั้นตอนต่างๆ

วิธีการเยียวยาใจให้กลับมาเป็นปกติ
คนที่ใช้ Si เป็นฟังก์ชันเด่น เมื่อเกิดความเครียดสะสมจะฟื้นตัวได้ดีขึ้นหากสามารถหยุดคิดวนเกี่ยวกับอดีต และกลับมารู้สึกว่าตัวเองรับมือกับสิ่งต่างๆ ได้และเป็นคนมีค่า

• ไม่เร่งรัดให้ตัวเอง “ดีขึ้น”
• ปล่อยให้ตัวเองจินตนาการถึงสิ่งที่กำลังกังวลหรือกลัวไปจนสุดทาง เพื่อให้สามารถแยกแยะได้ว่าอะไรคือความคิด อะไรคือความรู้สึก อะไรคือความจริง และอะไรควบคุมได้ไม่ได้
• ใช้เวลากับตัวเองในสถานที่หรือในบรรยากาศที่ให้ความรู้สึกดี สบายๆ ผ่อนคลายทางร่างกาย หรือทำกิจกรรมที่เรียบง่าย
• คุยกับคนที่พร้อมรับฟัง และช่วยให้เรามองเห็นความกลัวหรือความกังวลของตัวเองชัดขึ้น
• เลือกคนที่ตัวเองรู้สึกไว้ใจมากพอที่จะเล่าเรื่องให้ฟังหรือระบายความรู้สึกออกมา โดยไม่ต้องกังวลว่าเขาจะตัดสินหรือมองว่าเราไม่มีเหตุผล และไม่ทำให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่กำลังเผชิญหน้าอยู่เป็นเรื่องตลก
• เลือกคนที่คอยให้กำลังใจแบบเงียบๆ ไม่พยายามนำเสนอวิธีแก้ ไม่สั่งสอน และคอยให้ปลอบโยนที่จริงใจ นุ่มนวล อยู่ในความเป็นจริง และไม่ล้ำเส้น รวมทั้งช่วยยืนยันด้วยข้อมูลที่จับต้องได้ว่าเรามีคุณค่า เคยทำบางอย่างสำเร็จ และยังควบคุมบางสิ่งได้
• ขอความช่วยเหลือในเรื่องที่รู้สึกว่ามีมากเกินกำลังหรือทำให้รู้สึกท่วมท้น โดยเฉพาะกับงานจุกจิก รายละเอียดเล็กๆ ที่คั่งค้างอยู่ และเป้าหมายที่ยังต้องทำให้สำเร็จ

สิ่งที่จะได้รับหากเยียวยาใจจากความเครียดสะสมได้สำเร็จ

คนประเภท ISTJ และ ISFJ มักรับมือกับความเครียดด้วยการพยายามทำให้ตัวเองและสิ่งรอบข้างยังคง “เป็นเหมือนเดิม” โดยการปิดรับสิ่งใหม่ๆ ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และใช้กิจวัตรเดิมๆ หรือความรับผิดชอบต่างๆ มากดความรู้สึกปั่นป่วนในใจ แต่ความเหนื่อยล้าที่ต้องคอยเก็บซ่อนความอ่อนไหวเอาไว้ ความรู้สึกโดดเดี่ยวจากการพยายามเข้มแข็งอยู่คนเดียว และความรู้สึกกลัวลึกๆ ในเรื่องการสูญเสียการควบคุม การกลายเป็นภาระของคนอื่น การถูกมองว่าไร้ประโยชน์ ไม่ดีพอ และล้มเหลวในหน้าที่ไม่ได้หายไปไหน และเป็นสิ่งที่ก่อตัวอยู่ลึกๆ เพื่อรอเวลาปะทุออกมาเป็น พฤติกรรมจากความเครียดสะสม

อย่างไรก็ตาม ประสบการณ์เหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียง “ช่วงแย่ๆ ของชีวิต” อย่างที่หลายคนเข้าใจและไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะมันมีแง่งามในตัวมันเอง หากผ่านมันมาได้ด้วยการเยียวยาและความเข้าใจ สำหรับ ISTJ และ ISFJ พวกเขามักจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ

• การเปิดใจและการมีมุมมองที่กว้างขึ้น: เราไม่จำเป็นต้องเชื่อในสิ่งที่พิสูจน์ได้เสมอไป เราอยู่กับสิ่งที่ไม่แน่นอนและไม่คุ้นเคยได้ การผิดแผนไม่ได้แปลว่าเราล้มเหลว และโลกไม่ได้ต้องขาวหรือดำเสมอไป ในบางส่วนก็เป็นสีเทาได้ และเราออกนอกกรอบได้
• การมองเห็นในสิ่งที่สำคัญจริงๆ ในชีวิต: เราไม่จำเป็นต้องหมกมุ่นอยู่กับการรับผิดชอบให้ดีที่สุด เราลดความเข้มงวดและความสมบูรณ์แบบลงได้เพื่อสิ่งอื่นที่มีความหมายกว่า และสิ่งที่เราให้ค่าจริงๆ ในชีวิตของเราสำคัญไม่น้อยไปกว่าบทบาทหน้าที่ตรงหน้า
• การมีความยืดหยุ่นในความสัมพันธ์: เราลดความคาดหวังที่มีต่อทุกคนได้ ความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบเสมอไป ในบางครั้งการเข้าใจสำคัญกว่าความถูกต้อง การพักผ่อนและดูแลตัวเองสำคัญพอๆ กับการรับผิดชอบต่อผู้อื่น และเราลองเชื่อมั่นในความสามารถของคนรอบตัวอีกครั้งได้แม้เขาจะเคยผิดพลาดหรือทำให้เรารู้สึกผิดหวังมาก่อน

แผนที่สู่การเยียวยาใจสำหรับ Introverted iNtuition (Ni)

ฟังก์ชันเด่นของคนประเภท INTJ และ INFJ

พฤติกรรมจากความเครียดสะสม:

• มีอาการตึงเครียดทางร่างกาย โกรธง่าย ขี้บ่น ช่างตำหนิ พูดแรง จู้จี้ ไม่ไว้ใจใคร และมองโลกในแง่ร้าย
• หมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่ทำให้เครียด การควบคุมรายละเอียด และประสิทธิภาพมากเกินไป จนขาดสมาธิและความคิดสร้างสรรค์
• คิดวางแผนมากเกินไป พยายามจัดระบบระเบียบใหม่ตลอดเวลา แต่ไม่เวิร์กเพราะซับซ้อนเกินไป กังวลจนนอนไม่หลับ
• อ่อนไหวต่อคำพูดหรือท่าทีของคนรอบข้าง รู้สึกเหนื่อยล้า รู้สึกแปลกแยกจากตัวเองและคนอื่น สงสัยในตัวเอง
• ทำกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับประสาทสัมผัสมากเกินไป เช่น กินมากไป ทำความสะอาดมากไป ออกกำลังกายมากไป

วิธีการเยียวยาใจให้กลับมาเป็นปกติ

คนที่ใช้ Ni เป็นฟังก์ชันเด่น เมื่อเกิดความเครียดสะสมจะฟื้นตัวได้ดีขึ้นหากสามารถถอนตัวออกมาจากความวุ่นวาย และกลับมาอยู่กับตัวเอง

• ใช้เวลาคนเดียว
• เลือกที่ๆ คุ้นเคยและสงบเงียบเพื่อฟังเสียงจากข้างในของตัวเอง ตั้งหลักใหม่ และทบทวนถึงสิ่งที่ตัวเองเชื่อหรือให้ค่า
• จัดเวลาให้ตัวเองได้พักอย่างเต็มที่ ทำกิจกรรมที่ไม่เร่งรัดและไม่กดดัน เช่น งานอดิเรกเล็กๆ ที่ทำให้รู้สึกมีชีวิตชีวาโดยวางตารางไม่ให้ตัวเองต้องมีเป้าหมาย
• หลีกเลี่ยงสิ่งเร้า ไม่เสพข้อมูลเกินจำเป็น พาตัวเองไปเดินเล่น ออกกำลังกาย หรือพักจาก “สิ่งที่ต้องทำให้สำเร็จ”
• จัดการชีวิตให้เครียดน้อยลง
• ยอมรับความช่วยเหลือจากคนอื่น โดยเฉพาะในการช่วยจัดการรายละเอียดที่จุกจิกเกินไป
• วางตารางงานให้ยืดหยุ่นมากขึ้น ลดภาระงานลง โดยเฉพาะงานที่ต้องการการตัดสินใจ
• หลีกเลี่ยงคำแนะนำจากคนที่ทำให้เรารู้สึกว่า “ไม่มีใครเข้าใจเรา” มากกว่าเดิม

 สิ่งที่จะได้รับหากเยียวยาใจจากความเครียดสะสมได้สำเร็จ

คนประเภท INTJ และ INFJ มักรับมือกับความเครียดด้วยการพยายามทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ตัวเองเห็นว่า “ควรจะเป็น” โดยการควบคุมชีวิตของตัวเองและคนรอบข้าง รวมทั้งสถานการณ์ให้เป็นไปตามแผนและภาพในหัว คอยวิพากษ์วิจารณ์และกดดันให้ทุกอย่างเข้าร่องเข้ารอย วิเคราะห์ทุกแง่มุมเพื่อหลีกเลี่ยงความผิดพลาด วางแผนและสร้างระบบใหม่ล่วงหน้า และตัดขาดจากอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองเพื่อคงความเข้มแข็งเอาไว้ แต่ความรู้สึกหวาดกลัวความจริงที่ว่าตัวเองไร้พลังอำนาจ มีสิ่งที่ไม่เข้าใจ ควบคุมสิ่งต่างๆ ไม่ได้ เปราะบาง และไม่มั่นใจในตัวเองไม่ได้หายไปไหน และเป็นสิ่งที่ก่อตัวอยู่ลึกๆ เพื่อรอเวลาปะทุออกมาเป็น พฤติกรรมจากความเครียดสะสม

อย่างไรก็ตาม ประสบการณ์เหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียง “ช่วงแย่ๆ ของชีวิต” อย่างที่หลายคนเข้าใจและไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะมันมีแง่งามในตัวมันเอง หากผ่านมันมาได้ด้วยการเยียวยาและความเข้าใจ สำหรับ INTJ และ INFJ พวกเขามักจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ

• การปรับตัวเข้าหาโลกภายนอก: เราไม่จำเป็นต้องควบคุมทุกอย่างเพื่อให้รู้สึกปลอดภัย เราอยู่กับโลกที่ไม่มีคำตอบชัดเจนโดยไม่ได้เข้าใจทุกอย่างได้ เราไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ตัวเองตลอดเวลา
• ความสุขจากสิ่งที่เรียบง่าย: เราไม่จำเป็นต้องทะเยอทะยานและกดดันตัวเองตลอดเวลา เราสามารถมีความสุขหรือรู้สึกพึงพอใจกับเรื่องเล็กๆ หรือจากประสบการณ์ที่เรียบง่าย ที่ไม่ได้มาจากความสำเร็จใหญ่โตอะไรได้
• การมีเป้าหมายที่อยู่ในความเป็นจริง: เราไม่ต้องจริงจังกับชีวิตมากจนตัวเองและคนรอบข้างเหนื่อยล้า เราไม่จำเป็นต้องคาดหวังให้ตัวเองเปลี่ยนโลกได้ในทันทีแบบก้าวกระโดด เป้าหมายไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบถึงจะมีค่า เราอยู่กับข้อบกพร่องได้และไม่จำเป็นต้องแบกทุกอย่างไว้คนเดียว